مدح و شهادت امام جواد علیهالسلام
شاعر : محسن صرامی
نوع شعر : مرثیه
وزن شعر : فاعلاتن مفاعلن فعلن
قالب شعر : چهارپاره
بـایـد از روضه گـفـت سربـسته روضه باز است و حجره در بسته
بـه کـدامـیـن گـنــاه در قــتــلـش اُمِّ رذل ایـنـچـنـیـن کـمـر بـسـتـه
سـرش افــتـاده اسـت بـر شــانـه دسـت و پـا مـیزنـد غــریـبـانـه
سـوخت از داغ این امام غـریب جــگـــر آشـــنـــا و بــیــگـــانـه
آخرین لحـظـهها دلش غم داشت روضهاش بوئی از محرم داشت
یـاد جــد غــریـب خــود افــتــاد روضــۀ او بـرادری کـم داشـت
قــلـم ایـنـجـا کــمـی سـخـن دارد حـضـرتش سـایـه بـر بـدن دارد
تنـش عـریان نشد خـدا را شکـر روضه خوان گـفت پیرهن دارد
شـکـر حـق پـاره تن نشد هرگز یـا که بـیپـیـرهـن نـشـد هـرگـز
ده ســواره تـنـش نــکــوبــیــدنـد پس جـسـارت به تن نـشد هرگز
جگرش پاره شد ولی سر داشت شکر حق که سری به پیکر داشت
ســاربــانــی نــبــود اطــرافــش دست و انگشت سالم آخر داشت
جـد او را ولـی چـه بـد کـشـتـنـد فـقـط از کـیـنه و حـسـد کـشـتـند
ظــالــمــی بــا دوازده ضــربــه عـدهای مست بـیخـرد کـشـتـنـد
|